Allt svo aumt!

Leikur Íslands og Liechtenstein vs. leikur Svía og Dana.   Svart og hvítt.   Það er alveg á mörkunum að við getum kallað leik okkar manna knattspyrnu.  Leikurinn einkenndist af slökum sendinugm, vanhugsðuðum ákvörðunum, leti flestra leikmanna, almennu andleysi.  Auðvitað áttum við að vinna þennan leik, auðvitað er ekki til nein afsökun.  Þjálfarar og flestir leikmenn ættu að skammast sín.  Sorglegast af öllu er þó að sjá til fyrirliðans, sem er staður og drífur ekki neitt áfram.   Í viðtölum telur hann sig vera í besta klúbbnum, bestu deildinni, líklega þá besta bekknum líka.   Í viðtali í dag, lætur hann þess getið að hann sé trúlega ekki í sínu besta formi(?!), hvað er maðurinn að gera þarna úti?  Hann er amk. ekki þreyttur þannig að hann hefði átt að geta hlaupið ögn meira, verið meira drífandi.

Svo horfum við á leikmenn í liði Dana og Svía - á fullu í 90 mín, baráttan og krafturinn svo sýnilegur, en okkar menn á rölti eins og þeir héldu að þeir væru sýningargripir á nautgripasýningu eða einhverju álíka.

Leikmenn fóru trúlega ekki eftir því sem þjálfarinn lagði upp með, hvers vegna?  Líklega gæti það verið vegna þess að þeir líta ekki upp til hans, virða hann ekki nægjanlega. 

Stutt í næsta leik, ekki tími til að láta þjálfarann hætta - Hið góða í málinu er að fyirliðinn er í leikbanni og nú ætti að gefast tækifæri til að láta þá ungu, óreyndu og viljugu stráka byrja leikinn og klára hann líka.  Leikir vinnast ekki með  viðtölum í blöðum og yfirlýsingum um að leikmenn séu á launaskrá hjá stórum klúbbum út í heimi.

Jafntefli gegn Liechtenstein og Eiður í leikbann